Een AD(H)D-er willen leren om foutloos te plannen, om niets kwijt te raken is ongeveer hetzelfde streven als een goudvis willen leren vliegen. Toch zijn alle reguliere trajecten erop gericht om jouw executieve functies aan te leren zoals planning en prioriteiten stellen, nadenken voordat je iets zegt of doet en natuurlijk timemanagement. Hoe frustrerend is het als je dat na jaren nog steeds niet lukt!? Uit eigen ervaring kan ik je zeggen: hééél erg frustrerend. Zo frustrerend dat ik jarenlang heb getwijfeld of ik het domste meisje was en dat het waarschijnlijk nooit echt iets met mij zou worden. Niets is minder waar. Van de MBO naar het HBO en na het HBO terecht gekomen in een prachtig academisch ziekenhuis en ook nog eens eigenaar van mijn eigen bedrijf. Een ambitieuze vrouw met AD(H)D kan ver komen, als ze leert hoe. Hoezo moet je eerst executieve functies aanleren voordat je succesvol kan zijn in de grote mensen wereld? Wat een onzin!
Structuur aanbrengen in het leven van een AD(H)D-er is het recept voor een burn-out!
Read that again. Dat structuur, regelmaat, ritme, reinheid, rust vaak de dingen zijn die wel degelijk helpen, maar ook buikpijn bezorgen maakt het geheel er niet perse beter op. Executieve functies aanleren, medicatie gebruiken en/of een afgepast dieet in combinatie met de 3x R strak hanteren kan daadwerkelijk helpen om je leven beter op orde te krijgen, die hersenstorm te laten verdwijnen en te functioneren in het dagelijks leven.
De oplossing zit hem alleen niet in het jezelf aanleren en uitvoeren van deze, volgens de maatschappij, essentiële vaardigheden en structuur. Het weten hoe geeft geen garantie op een succesvol leven met AD(H)D. Integendeel. De kans dat jij op de toppen van je kunnen gaat lopen om je aldoor te bewijzen dat jij dat allemaal heus wel kan dragen is vele malen groter. Niet voor niets is het aantal vrouwen die de diagnose ADHD krijgen na het doormaken van een burn-out schreeuwend hoog. Jarenlang gaat het goed om als jong meisje met al je onrust in je hoofd alle ballen hoog te houden. Steeds kwam er iets bij en steeds weer ging dat na even worstelen je prima af. Tot het moment dat er echt grote dingen bij kwamen zoals een gezin, een drukke baan of een ingrijpende life event zoals het wegvallen van een dierbare, op jezelf gaan wonen en/of het vastlopen van je relatie.
De veeleisende maatschappij en AD(H)D.
In een maatschappij zoals we deze anno 2021 kennen is er een van veel hoge (kwaliteits-) eisen, hoge snelheid, veel prikkels en staat 24/7 aan. Met de komst van Social media is er niet alleen een walhalla aan dopamine verzadigende prikkels te vinden, het is ook de perfecte plek om je even helemaal terug te trekken. Ondertussen draait je hoofd loopings en is er van de rust in je hoofd allang geen sprake meer, voor zover je die überhaupt had. Om dan nog maar te zwijgen over wat je allemaal wel niet zou kunnen bereiken met voeding, supplementen, yoga, meditatie, journalen, wandelen in de natuur, langwerkende medicatie, kortwerkende medicatie, rust – reinheid – regelmaat en ga zo maar door. Ik ben de draad allang kwijt. Om nog maar te zwijgen over de eisen die aan jou worden gesteld als moeder, partner, vriendin van je vriendinnen, buurvrouw, klassenmoeder, hulpmoeder, sportmoeder, weetikveelwatvoormoeder, collega, leidinggevende, dochter, kleindochter, zus, zusje…
Niet voor niets dat steeds vaker de oorzaak van AD(H)D in verband wordt gebracht met maatschappij en opvoeding.
De meningen wisselen per land, waarbij ik Frankrijk een groot voorbeeld vindt van hoe zij AD(H)D benaderen vanuit een holistische benadering en ervanuit gaan dat je zonder medicatie, maar met gedrag en voeding heel ver kan komen. Amazing toch! Amerika spant daarentegen de kroon naar de andere kant daar wordt alles opgelost met medicatie. Maar hej, mijn zegen heb je. Wat je ook doet of kiest het is echt allemaal goed, zolang jij maar doet wat werkt voor jou. Je hoeft het bovenal niet alleen te doen. Dat is denk ik de belangrijkste boodschap die ik jou wil meegeven. Er zijn namelijk veel meer vrouwen met hetzelfde brein als jij. Die ook niet aan de eisen kunnen en/of willen voldoen. Die zijn misschien al wel 100x vastgelopen of misschien nooit omdat zij wel ongetemd durven te leven. Het is oké, om je hele leven lang een of meerdere coaches of therapeuten nodig te hebben om het leven voluit te kunnen leven zoals past bij jou.
Jouw hoofd werkt echt anders dan dat het brein van de meeste mensen werkt in onze maatschappij.
Het creatieve ADHD-brein is geniaal en goud waard
Niet alleen de maatschappij heeft veel eisen, ook jij bent veeleisend. Je wil veel, je doet veel en het is veel. Als creatieve ADHD-er is er altijd wel een plan of een voornemen. Soms zoveel dat je zelf verlamd bent van de goede ideeën. Het is goud waard als jij een manier hebt gevonden om jouw geniale ADHD-brein de ruimte te geven die het nodig heeft. Jezelf de credits en de liefde te geven die jij verdient. Jezelf bovenal op waarde te schatten en je gaves te benutten. In mijn programma’s coach ik ambitieuze vrouwen altijd naar hun eigen top. Naar je eigen nummer 1, naar jouw goud. Jij bent goud waard en dat mag eigenlijk de hele wereld weten en zien. Je bent geen AD(H)D, je hebt ADHD en dat heeft ook zo zijn voordelen!
